-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
Home
وقتی تعداد انواع داده در زبان وجود دارد، باید متغیرهایی داشته باشیم که مقادیری از آن انواع داده را ذخیره کند. پایتون، در واقع فاقد چنین متغیرهایی است بلکه دارای object reference است. وقتی از اشیای immutable ، مثل رشته استفاده میشود، تفاوت فاحشی بین متغیر و object reference وجود ندارد، اما برای اشیای mutable بین آن ها تفاوت وجود دارد، ولی در عمل چندان مهم نیست. قوانین نامگذاری رفرنس ها :
- نباید با کلمات کلیدی یکی باشد.
- باید با حروف انگلیسی یا زیر خط ) _ ( شروع شود و فاقد فضای خالی ) space ( باشد.
- محدودیتی در طول نام رشته وجود ندارد.
- نسبت به حروف بزرگ و کوچک حساس است. var = value
دستور دریافت رشته در پایتون بسیار ساده است به نوعی که برای دریافت رشته از کاربر از دستور زیر استفاده می کنیم :
var = input(‘Please enter a string : ‘) پس از دریافت رشته از کاربر برای تبدیل آن به عدد صحیح یا هر نوع دیگر باید از دستور زیر استفاده کرد : var = int(var) #Convert to int var = float(var) #Convert to float
برای چاپ ادر پایتون از متد print استفاده میکنیم که تا ورژن 2.7 پایتون به صورت یک کلمه رزرو شده بود ولی از ورژن 3 به بعد به صورت یک متد می باشد، یکی از بزرگ ترین تفاوت های ورژن 2.7 و 3 پایتون نیز همین دستور خروجی می باشد : print var #python 2.7 print(var) #python 3
در حالت عادی جریان اجرای یک برنامه روند ثابتی دارد به این شکل که کدها سطر به سطر، از بالا به پایین خوانده و اجرا میشوند؛ دستورهای کنترلی امکانی برای کنترل یا تغییر این جریان ثابت است. با استفاده از این دستورها میتوان برای اجرای یک بلاک شرط تعیین کرد که اگر در زمان اجرا این شرط برقرار نباشد از اجرای بلاک صرف نظر خواهد شد یا میتوان شرایطی را به وجود آورد که اجرای یک بلاک را از میان چندین بلاک مشخص انتخاب گردد و همچنین میتوان اجرای یک بلاک را چندین بار تکرار کرد . انتخاب با استفاده از دستور انتخاب میتوان بر حسب شرایط برنامه در زمان اجرا تعیین کرد که آیا یک بلاک دستور اجرا شود یا خیر و همچنین از بین دو یا چند بلاک دستور کدام یک انتخاب و اجرا گردد. پایتون تنها یک ساختار انتخاب را ارایه میدهد که این ساختار به نام دستور if خوانده میشود و در ادامه بررسی خواهد شد . تکرار حلقه « گاهی نیاز پیدا میکنیم که بلاکی را چندین بار پشت سرهم اجرا نماییم. به ساختار تکرار » (Loop) گفته میشود؛ در ادامه به بررسی ساختار دو حلقه ارایه شده در زبان پایتون خواهیم پرداخت .
این دستور مرکب یک حلقه تکرار است که یک شرط را در سرآیند خود بررسی میکند و چنانچه شرط برابر مقدار true ارزیابی شود، دستورهای بدنه را اجرا میکند؛ مفسر پس از اتمام اجرای بدنه دوباره به اول برگشته و شرط را بررسی میکند که اگر شرط هنوز هم برقرار باشد از نو دستورهای بدنه اجرا میگردند. در حالت عادی روند تکرار اجرای بدنه تا زمانی که شرط سرآیند برابر true ارزیابی گردد ادامه خواهد یافت. الگوی این دستور به مانند پایین است :
این دستور در هر نقطه از بخش بدنه که آورده شود، دستورهای بعد از آن نادیده گرفته میشوند و جریان اجرا به ابتدای حلقه یعنی بخش سرآیند پرش میکند . برای نمونه میخواهیم اعداد صحیح زوجی که کوچکتر از ۱۰ هستند را بر روی خروجی نمایش دهیم. در نمونه کد پایین برای اعداد فرد دستور continue از ادامه اجرا و نمایش آنها جلوگیری میکند و جریان اجرا را به ابتدای حلقه پرش میدهد :
این دستور در هر نقطه از بخش بدنه که آورده شود، دستورهای بعد از آن نادیده گرفته میشوند و جریان اجرا از حلقه خارج میشود. در نمونه کد پایین با هر اجرای بدنه یک واحد به counter افزوده میشود و هرگاه مقدار آن برابر ۴ گردد، بدون توجه به شرط، اجرای حلقه متوقف میشود :
این دستور مرکب یک حلقه تکرار است که بر اساس تعداد عضوهای یک شی دنباله یا در حالت کلیتر یک شی تکرارکننده اجرای دستورهای بدنه را تکرار میکند . الگوی آن به صورت زیر می باشد : for target in object: statements هر حلقه for دقیقا به تعداد عضوهای شی object تکرار میگردد؛ هر بار یک عضو از دنباله با حفظ ترتیب اعضا به متغیر target انتساب داده میشود و یک مرتبه بدنه اجرا میگردد؛ این روند تا پایان پیمایش عضوهای object ادامه مییابد. از متغیر target میتوان در داخل بدنه استفاده کرد که در مرتبه نخست اجرای حلقه به عضو یکم و با اجراهای بعدی به عضوهای بعدی از object اشاره خواهد داشت. به نمونه کدهای پایین توجه نمایید : آرایه آرایه تعدادی متغیر از یک نوع داده و تخت یک نام می باشد، هر یک از متغیرهای درون آرایه با یک شماره که به آن "اندیس" می گوینم از یک دیگر متمایز می شوند. در پایتون انواع داده های )لیست، تاپل و دیکشنری( داریم که تقریبا کار آرایه را انجام میدهند، برای استفاده از خود داده آرایه باید از کتابخانه numpy استفاده شود. برای نصب کتابخانه numpy در ویندوز در محیط Command Prompt دستور زیر را وارد کنید : pip install numpy
در واقع، کلاس ها در پایتون، نوع داده ی جدید است که برنامه نویس برای رفع نیازهای خود مینویسد. ابتدا باید کلاس مورد نظر را در پایتون نوشت و سپس آن را مورد استفاده قرار داد. برای پی بردن به این موضوع، تابع را در پایتون در نظر بگیرید، وقتی تابعی نوشته شد به خودی خود کاری انجام نمی دهد، بلکه تابع باید فراخوانی شود تا عمل مورد نظر را انجام دهد. برای استفاده از کلاس پس از تعریف باید آن را نمونه سازی کرد وقتی کلاسی نمونه سازی می شود، شی ای از آن به وجود می آید که می توان از آن شی استفاده کرد. تابع تابع یک قطعه کد سازمان دهی شده است که می توان آن را بارها فراخوانی کرده و مورد استفاده قرار داد. تابع به منظور اجرای یک عملیات خاص بکار می رود. می توانید توابعی تعریف کنید که عملیات دلخواه را انجام دهد. برای تعریف توابع کاربر، بایستی از قوانین زیر پیروی کرد : 1 . قطعه کد تابع باید با کلیدواژه ی def آغاز شود. به دنبال آن اسم تابع و پرانتز درج می شود ( () ). 2 . پارامترهای ورودی یا آرگومان ها باید داخل پرانتز قرار داده شوند . 3 . اولین دستور تابع می تواند یک دستور اختیاری باشد. 4 . قطعه کد داخل ساختمان یا بدنه ی تابع با دو نقطه آغاز می شود، سپس دستوراتی که زیر آن قرار می گیرند، همگی توگذاشته می شوند . 5 . دستور return اجرای تابع را متوقف کرده نتیجه را برمی گرداند.
برای تولید اعداد تصادفی در پایتون باید از ماژول Random استفاده کرد. این ماژول دارای 2 تابع برای تولید اعداد تصادفی می باشد که تابع randint به نوعی برگرفته و نوع ساده شده تابع randrange است. randrange(stop) دارای یک پارامتر می باشد که به صورت تصادفی عددی از 0 تا پارامتر دریافت شده تولید و برمیگرداند. randrange(start, stop, step) دارای 3 پارامتر می باشد که عدد شروع و پایان و همچنین یک عدد دریافت به عنوان قدم در یافت می کند که اعداد تولید شده در بازه این عدد می باشند. randint(start, stop) دو پارامتر دریافت کرده و عددی برابر یا بزرگتر از پارامتر اول و همچنین کوچک تر از پارامتر دوم تولید میکند. منابع
- Python Docs
- Python.coderz.ir
- Numpy docs